Kendine Ait Bir Oda

About this book

"Butun bu yuzyillar boyunca kadinlar, erkegi oldugundan iki kat buyuk gosteren bir ayna gorevi gorduler, buyulu bir aynaydi bu ve muthis bir yansitma gucu vardi. Boyle bir guc olmasaydi dunya hala bataklik ve balta girmemis ormanlardan ibaret olurdu. Savaslarda zafer kazanildigi duyulmazdi... Car ve Kayzer ne tac giyerler, ne de tahttan inerlerdi. Uygar toplumlarda hangi ise yararlarsa yarasinlar, butun siddet ya da kahramanlik eylemlerinde aynalar gereklidir. Iste bu yuzden Napoleon da Mussolini de kadinlarin erkeklerden asagi oldugunda bu kadar israrcidirlar, eger onlar asagida olmasalardi kendileri buyuyemezlerdi." Kendine Ait Bir Oda, Virginia Woolf'un 1928 yilinda kapilarini kadinlara yeni yeni acmakta olan Cambridge Universitesi'ndeki kiz ogrencilere hitaben yaptigi bir konusmasi uzerine sekillenmistir. Ingiltere'de kadinlarin secme ve secilme hakkini elde etmelerinden bir yil sonra yayimlanan kitap o tarihten gunumuze feminizm tartismalarinin locus classicus'u olageldi. Jane Austen ve Charlotte Bronte'den, kadinlarin nicin bir Savas ve Baris yazamadiklarina; Shakespeare'in hayali kiz kardesinden bugun de tartisilmaya devam eden kadinin yoksullugu ve namusu basliklarina, hatta yaraticiligin dogasina kadar uzanan genis bir yelpazede kalemini ozgurce oynatan Woolf, kadinlara edebiyat alaninda bir cikis yolu gosteriyor. "Bir kadin eger kurmaca yazacaksa, parasi ve kendine ait bir odasi olmalidir," diyen Virginia Woolf'un sesi, aradan gecen sekseni askin yila ragmen gucunu ve etkinligini koruyor.