Sevgili Arsız Ölüm

About this book

"1957 yilinda Kayserinin Bunyan kasabasina bagli Karacefenk koyunde dogdum. Yurumeyi ogrenir ogrenmez okula basladim. Okul, evimizin erkek odasiydi. Sedirlerin altinda cinlerle oynasirken okumayi, yazmayi ogrendim. Karacefenkte sedirlerin altinda cinler ve periler yasardi. Cocuklugum onlarin arasinda gecti. Gizlice onlarin dernegine girdim. Evlerini gezdim. Dugunlerine gittim. Dillerini, gunduz ve gece oyunlarini ogrendim. Babam Istanbulda calisirdi. Annemin yuregi yarali, garip bir kadin oldugunu kim soyledi bana simdi unuttum. Okuyup yazar, dikis diker, igne yapar, Kurtce ve Arapca bilirdi. Koye gelen cingenelere adini duymadigim yerleri, insanlari sorardi.Onun gecmisini aranip durmasi cocukluguma bulasan ilk aciydi. Babam Istanbuldan torba dolusu parayla doner, koyu basina toplardi. Evimiz tuhaf aletlerle doluydu. Ne ise yaradigini anlamadigim buyulu demirler. Zemberekli saat, radyo, gramofon, mavi kocaman bir yolcu otobusu, patos, tulumba, kamyon ve traktor.1966 yilinda Istanbula geldim. Cocuklugum keskin bir aciyla ikiye bolundu sanki. Gerceklesmeyen dusler, aralarinda dogup buyudugum insanlari paramparca etti. Babam hizla iscilesti ve giderek issiz kaldi. Iki agbim ve kardesim insaatlarda ise girdi. Yedi kardesin arasindan titrek bir golge gibi siyrilip liseyi bitirdim. Korku ve yalnizligin icinden okula gitmenin bedelini odedim. Inanilmaz savrulmalar, inkar ve baskinin bin cesidi. Kente ayak uydurabilmek icin bogusup durdum. Her yanim yara bere icinde kaldi. Bogusurken birlikte dogup buyudugum insanlardan ayri dustum. Ama kendi oz degerlerimi, dilimi ve o insanlarin durulmaz bir coskuyla bana tasidiklari sevgiyi koruyabilmek icin direndim. Elinizdeki roman bu direnisim icin aralarinda buyudugum insanlarin bana armaganidir. Keske onu daha soluk soluga, daha parcalanmis bir teknikle, daha erken yazabilseydim."