Nietzsche Ağladığında

About this book

SAHNE Psikanalizin dogumu arefesindeki 19. yuzyil Viyana'si. Entelektuel ortamlar. Hava soguk. AKTORLER Nietzsche: Henuz iki kitabi yayimlanmis, kimsenin tanimadigi bir filozof. Yalnizligi secmis. Acilariyla barismis. Ihaneti tatmis. Tek sahip oldugu sey, valizi ve kafasinda tasarladigi kitaplar. Karisi, toplumsal gorevleri ve vatani yok. Inzivayi seviyor. Tanriyi oldurmus. "Umit kotuluklerin en kotusudur, cunku iskenceyi uzatir." diyor. Daha sonra "Kendi alevlerinizde kendinizi nasil yenileyebilirsiniz?" diyecek. Umitsiz. Breuer: Efsanevi bir teshis dehasi. Umitsizlerin kapisini caldigi doktor. Psikanalizin ilk kurucularindan. Kirkinda, butun Avrupali sanatci ve dusunurlerin doktoru olmayi basarmis. Guzel bir karisi ve bes cocugu var. Zengin. Saygin. Hayati boyunca "ama" pozisyonunda yasamis biri. Freud: Breuer'in arkadasi. Henuz genc. Gelecegi parlak. Simdi yoksul. Salome: Erkeklerin basini donduren kadin. Cekici. Ozgur. Evlilige inanmiyor. Bazen ayni anda bircok erkekle beraber oluyor. Sanatci ve dusunurleri tercih ediyor. Kirbaci var. KONU Umitsizlik. Bir gun, erkeklerin basini donduren kadin, Salome, Nietzsche'den habersiz Breuer'e gelir. "Avrupa'nin kulturel gelecegi tehlikede, Nietzsche umitsiz. Ona yardim edin." der. Breuer Salome'yi tekrar gorebilmek umuduyla "peki" der. Ve varolusun kader, inanc, hakikat, huzur, mutluluk, aci, ozgurluk, irade... ve neden, nasil gibi en onemli duraklarindan gecen bir yolculuk baslar... Kendisiyle ve hayatla yuz yuze gelmekten cekinmeyenlere...